Ποδοσφαιρικά Leeds
Η Leeds United ιδρύθηκε το 1919, μετά την κατάρρευση της παλιάς Leeds City Football Club και εντάχθηκε στην Midland League, παίζοντας το πρώτο παιχνίδι της στον εν λόγω διαγωνισμό, το Νοέμβριο του 1919. Την 31η του Μάη του 1920 η Λιντς Γιουνάιτεντ ήταν γραφτό να εκλεγεί στην Football League. Το πρώτο ματς της Λιντς Γιουνάιτεντ στη δεύτερη κατηγορία ήταν κατά της Πορτ Βέιλ. Ο Arthur Fairclough θα χρειάστεί μόνο τέσσερις σεζόν για να φέρει την Leeds United στην πρώτη κατηγορία, όπου πήγε ως πρωταθλήτρια με 54 βαθμούς – τρεις περισσότερους από την Bury που ήταν δεύτερη. Μετά από τρεις σεζόν η ομάδα υποβιβάστηκε και πέρασε τις δεκαετίες του 20 και του 30 με πολλά σκαμπανεβάσματα. Μετά τον πόλεμο, μετά από μία σεζόν στην Division one, η Λιντς είχε ένα σερί εννέα σεζόν στην Division two, διάστημα κατά το οποίο ο μεγάλος John Charles έκανε το ντεμπούτο του, προτού προωθηθεί ξανά το 1956 – 1957. Ο Don Revie ανέλαβε το 1961 και η πραγματική επιτυχία ήρθε στο δρόμο τους. Έχτισε μια ομάδα γύρω από τον Billy Bremner και τον Jack Charlton που φοβόταν όλοι τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Καθοδήγησε την ομάδα του σε δύο πρωταθλήματα με κορυφαίες επιδόσεις, στον τίτλο της δεύτερης κατηγορίας, σε ένα θρίαμβος στο FA Cup στην εκατονταετηρίδας του διαγωνισμού, σε ένα League Cup Final με νίκη – κατάκτηση, μια νίκη στο Charity Shield και ένα ζευγάρι ευρωπαϊκών επιτυχιών και τροπαιων πριν από την αναχώρηση του το 1974 για να αναλάβει την Αγγλία . Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όμως, η 17χρονη παραμονή της United στην κορυφαία κατηγορία έφτασε στο τέλος της. Είχε υποβιβαστεί στην δεύτερη και ατόνησε εκεί για οκτώ χρόνια. Οι Eddie Gray και Billy Bremner παίρνουν τα ηνία στο σύλλογο, πριν ο Howard Wilkinson φέρει τη Λιντς πίσω στην κορυφή το 1990 ως πρωταθλητές της Second Division. Αυτός τους οδήγησε επίσης στο πρωτάθλημα της First Division το 1992 και στον τελικό του Λιγκ Καπ, τέσσερα χρόνια αργότερα, τον οποίο κέρδισε η Άστον Βίλα. Ο Ιρλανδός έκανε μια αξιόλογη δουλειά σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, δίνοντας μια πραγματική ευκαιρία να λάμψουν στους Jonathan Woodgate, Harry Kewell , Stephen McPhail, Ian Harte και Alan Smith. Κατά τη διάρκεια της θητείας του O’Leary ως manager της Leeds θα παίξει και πάλι στο Κύπελλο UEFA, αλλά θα προκριθεί και στο Champions League, όπου θα βρει τη δική της θέση με τους Ευρωπαϊκούς γίγαντες όπως οι Μπαρτσελόνα, Μίλαν, Λάτσιο, Άντερλεχτ και Λα Κορούνια και θα φτάσει στα ημιτελικά όπου έχασε από την Βαλένθια. Στη συνέχεια οι προπονητές O’Leary, Terry Venables, Eddie Gray και Kevin Blackwell δεν διαχειρίστηκαν σωστά τα μεγάλα ανοίγματα στις μεταγραφές και τα οικονομικά προβλήματα του club. Ο Dennis Wise, τον Οκτώβριο του 2006 ανέλαβε τα ηνία, αλλά δεν ήταν σε θέση να σταματήσει τον κατήφορο στο τρίτο επίπεδο του αγγλικού ποδοσφαίρου. Οι δυσκολίες που θα συναντήσει τα επόμενα χρόνια είναι μεγάλες, σε οικονομικό και διοικητικό επίπεδο. Τελικά θα φύγει για τη Νιούκαστλ χωρίς κάποια ιδιαίτερη επιτυχία για το club. Ο Simon Grayson αντικαθιστά τον McAllister για να οδηγήσει την ομάδα σε ένα τεράστιο αήττητο σερί στο δεύτερο μισό της σεζόν.Ο Jermaine Beckford έγινε ο πρώτος επιθετικός της Λιντς για πάνω από 30 χρόνια που θα σκοράρει 30 γκολ σε μια σεζόν, και η σεζόν τελικά έληξε με play-off και στενοχώρια για μια ακόμη φορά αφού η Μίλγουολ προχώρησε με 2-1 στο σύνολο στον ημιτελικό, μετά από 1- 1 ισοπαλία στο Elland Road. Απτόητος ο Grayson είδε την ομάδα του να ανακάμπτει για να ξεκινήσει τη σεζόν 2009/10 με ρεκόρ συλλόγου οκτώ συνεχόμενες νίκες σε όλες τις διοργανώσεις, και ένα αήττητο ξεκίνημα με παιχνίδια στο πρωτάθλημα έφερε τη Leeds στο top two του πίνακα βαθμολογίας. Τα Χριστούγεννα, η Λιντς ήταν εννιά βαθμούς μπροστά στις θέσεις προαγωγής και όταν το 2010 ξεκίνησε με ένα FA Cup τρίτο γύρο και νίκη στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – την πρώτη νίκη του συλλόγου στο Old Trafford για 29 χρόνια – η εποχή προετοιμάζεται για να γίνει κάτι αξιομνημόνευτο. Παρά την ισοπαλία 2-2 με την Τότεναμ στον τέταρτο γύρο του FA Cup, η φόρμα στο πρωτάθλημα πήρε μια βουτιά. Επίσης, η Λιντς γλίστρησε έξω από τα σημεία προώθησης για πρώτη φορά σε οκτώ μήνες. Αλλά οι άνδρες του Grayson επιστρατεύεουν μία τελική ώθηση στο πρωτάθλημα και εξασφαλίζουν με το τελευταίο απόγευμα της σεζόν, μετά τη νίκη 2-1 επί της Μπρίστολ Ρόβερς στο Elland Road, την άνοδο στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου. Η Λιντς πέτυχε 81 τέρματα στο πρωτάθλημα – τέσσερις παίκτες σκόραανε πάνω από 10 για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια – και οι άνδρες του Grayson θα έχουν εξασφαλίσει την πρώτη εξάδα με την πρώτη φορά. Ο Grayson έγινε ο μακροβιότερος manager του συλλόγου, αλλά οι δρόμοι τους με την ομάδα χώρισαν τον Ιανουάριο του 2012 με την Λιντς να μένει έξω από τα play-off. Ο Neil Warnock διορίστηκε ως διευθυντής 27η του συλλόγου στο τέλος του Φεβρουαρίου, όταν ο σύλλογος τερμάτισε στη μέση του βαθμολογικού πίνακα στο πρωτάθλημα. Οι προσδοκίες ήταν υψηλές το καλοκαίρι του 2012, όταν προετοιμάζεται ο έμπειρος Warnock να αναλάβει την πρώτη του πλήρη σεζόν στο σύλλογο, ενώ μια σειρά από νέα πρόσωπα όπως οι Jason Pearce, Paul Green, Lukas Varney, Lee Peltier και Rodolph Austin, έδωσαν στη Leeds United προοπτικές ανόδου και διάκρισης. Τα πράγματα ξεκίνησαν με το δεξί, αλλά στο τέλος της χρόνιας ακόμα και ο φόβος του υποβιβασμού πέρασε από το νου των ανθρώπων της United. Ο συμπαθής McDermott ήταν ένας ‘’έρωτας με την πρώτη ματιά’’ με τους οπαδούς της ομάδας, ακόμα περισσότερο μετά την χειρονομία του να δώσει ένα χαρτονόμισμα των 50 ευρώ σε έναν ταξιδιώτη υποστηρικτή κατά τη διάρκεια της pre-season περιοδείας στη Σλοβενίας. Ο McDermott έκανε τέσσερις μεταγραφές του καλοκαιριού, φέρνοντας τους Matt Smith, Luke Murphy, Noel Hunt και Scott Wootton στο κλαμπ και οι ελπίδες ήταν αρκετά μεγάλες για μια ακόμη φορά. Ο Ιανουάριος του 2014 έληξε με ταραχώδη τρόπο, με το club ναεμφανίζεται να είναι προς πώληση για άλλη μια φορά και τον ιδιοκτήτη της Κάλιαρι Massimo Cellino να λέγεται ότι είναι στα πρόθυρα μιας συμφωνίας. Ο McDermott παρέμεινε υπεύθυνος για το υπόλοιπο της σεζόν, τερματίζοντας στην 15η θέση. Μετά την επιτυχή προσφυγή κατά της αποφάσεως της Football League ο Cellino ολοκλήρωσε την εξαγορά του συλλόγου, τον Απρίλιο του 2014, καθώς η Eleonora Sport Lmd αγόρασε το 75 τοις εκατό των μετοχών του συλλόγου. Το καλοκαίρι του 2014 είχε την αναχώρηση του McDermott και το διορισμό του πρώην αφεντικού της Φόρεστ Γκριν David Hockaday ως προπονητή του συλλόγου. 15 νέοι παίκτες παρουσιάστηκαν, συμπεριλαμβανομένων πολλών από το ιταλικό ποδόσφαιρο και η ομάδα έγινε σχεδόν αγνώριστη από το προηγούμενο έτος. Ο Darko Milanic έφτασε από την αυστριακή Στουρμ Γκρατς στο τέλος του Σεπτεμβρίου, αλλά απολύθηκε μετά από έξι παιχνίδια χωρίς νίκη και Redfearn ανέλαβε σε μόνιμη βάση.
Ταξινόμηση:
Προβολή:
